Karina Canellakis dirigeert Peter Grimes van Britten

Schuldig of niet?

Peter Grimes (1945) is een van de eerste opera’s van Benjamin Britten, en zeker ook een van de meest succesvolle. Het lijkt een verhaal over een eenvoudige visser, Peter Grimes, die het slachtoffer wordt van een hypocriete gemeenschap. De kracht van de opera ligt echter in de morele dubbelzinnigheid van het titelpersonage. Is hij schuldig of onschuldig aan de dood van zijn vissershulpjes? Britten schetst een veelzijdig karakter, een partij die hij schreef voor zijn levenspartner, de tenor Peter Pears.

Boosaardige rol voor het koor

Al vanaf de eerste lyrische aria in het eerste bedrijf, ‘Now the Great Bear and Pleiades’, roept Grimes verwarring en afkeuring op in zijn vissersdorp aan de Britse oostkust. De mensen die hem blijven steunen, sopraanrol Ellen Orford and baritonrol Balstrode, kunnen hem aan het slot niet redden. Peter Grimes is eveneens een kooropera. De klinkende stem van de gemeenschap bijt soms diep in de huid van hun slachtoffer. In Brittens eigen woorden: ‘Hoe boosaardiger de maatschappij, hoe boosaardiger het individu’. Toch vindt hij voor dit werk een evocatieve orkestrale pracht, waarin de zee zelf een grote rol speelt.