Edo de Waart: De 'Schotse' van Mendelssohn

Edo de Waart, eredirigent van het Radio Filharmonisch Orkest, dirigeert Wagner en Mendelssohn. Ook begeleiden orkest en dirigent Catriona Morison in liederen van Mahler.

Edo de Waart en Catriona Morison
Met regelmaat keert Edo de Waart terug bij 'zijn' Radio Filharmonisch Orkest, waarvan hij lange tijd chef was en nog steeds eredirigent is. In 1997 werkte hij samen met arrangeur Henk de Vlieger. Deze maakte van enkele Wagner opera's fascinerende en veelgeprezen symfonische bewerkingen, die De Waart met het orkest op cd vastlegde. Vanavond twee delen uit Tristan und Isolde. Naast Nachtgesang het beroemde Isoldes Liebestod met in de laatste maat de ultieme oplossing van het Tristan-akkoord.
Dirigent en orkest begeleiden ook de Schots-Duitse mezzosopraan Catriona Morison. Een recensent omschreef haar stemgeluid eens als 'dark mezzanine'. Het past schitterend bij de mild weemoedige Lieder eines fahrenden Gesellen van Mahler.

Mendelssohns Schotse Symfonie
Geen componist met zo veel Wanderlust als Mendelssohn. Als kind ging hij al met het gezin naar de Zwitserse bergen en als jonge man verbleef hij lange tijd in Italië, waarvan hij de indrukken verwerkte in de Italiaanse Symfonie. Maar ook de Derde symfonie is een echt reiswerk. Na een intensieve tournee door Engeland ging hij als twintigjarige op vakantie naar Schotland. Hij genoot van de ruige hooglanden, was onder de indruk van de befaamde abdijruïne in Edinburgh, ging op bezoek bij Sir Walter Scott en legde het jaren later allemaal vast in zijn Schotse Symfonie. Zelfs de doedelzak, het meest afgrijselijke instrument dat hij ooit gehoord had, komt even voorbij.